Eén van onze trainees werd onwel achter zijn werkplek. Niet van de wereld, maar totaal niet ok. Hij zag de wereld bewegen, zag lichtjes, zijn maag stak aan alle kanten en hij had het gevoel over zijn hele lijf te shaken.
Wow.
Even kijken denk je dan, niet misselijk, geen hoofdpijn, zo op de tast geen koorts. Niet overmatig bleek (t’is een nerd, die kleuren niet in de natuur), geen vreemde pupillen of andere maffe dingen.
We zetten hem langs de kant in een stoel om even op adem te komen en vragen hem naar zijn medisch verleden. Op zijn kaart staat niks bijzonders, maar dat wil je in zo’n geval toch even controleren.
De BHV-er en Manager van dienst worden gealarmeerd en zo wordt het al snel gezellig. We verkassen naar een kleiner kantoor waar de ramen wijd open kunnen en de zuurstof binnen kan komen. Daar komt nog een verschijnsel; lichtgevoeligheid. De luxaflex gaat naar beneden en we houden hem in de gaten. Het verbetert niet maar het verslechtert ook niet.
Ik bel zijn vader met de melding dat zijn zoon zich niet zo lekker voelt en dat we het beter achten dat hij niet zelf gaat autorijden. Verder jaag ik de man niet in de gordijnen. Hij zit zelf in de omgeving Rotterdam maar geeft aan zijn vrouw te bellen. Die zal dan de mobiel van haar zoon bellen. Moeder spreekt af hem te halen en over een uur op locatie te zijn.
We besluiten hem naar de EHBO ruimte beneden te brengen. De rolstoel wordt opgehaald. Deze jongen is nu nog heel. Hij is echter zo duizelig dat het zomaar kan gebeuren dat hij onderuit gaat. Met rolstoel en inmiddels drie hulpverleners verlaat hij de vloer. Zijn collega’s informeren hoe het gaat, want die schrokken van de rolstoel.
Met een grapje op een andere zaal; “ja, leven bij ons op de praktijkopleiding kan heel zwaar zijn” en “je weet toch dat we een knuppel hebben staan….” maken we het minder zwaar dan het mogelijk is.
Moeders zal het advies krijgen met haar zoon naar de huisartsenpost te gaan voor onderzoek. Het calamiteitenplan blijkt niet volledig; we hebben geen consulterend huisarts in het plan!
Morgen zal hij ons (laten) bellen, zodat we ook weten wat er is gebeurd. Just another day at work.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten