Kroegtijgers

Afgelopen vrijdag een heerlijk avond gehad. Mijn oudste dochter was mee, gezellig! Natuurlijk ook de inmiddels harde kern gezelligheidsmensen. FvdB, HS met partner (gezellige dame vond ik!), NO, CD, EB,.. zoals ik al zei een gezellige bende.

De kroeg is ook helemaal goed. We gaan naar Donovan's en vermaken ons daar prima. Maduro stond nu gelukkig zelf aan de draaitafel en daar wordt het alleen maar beter van. Op de top van de avond kon je niet veel meer dan wat schuifelen omdat het smoordruk was.

Zo af en toe is het nodig om uit te gaan. Dat blijven we ook lekker doen. Januari hebben we al in de agenda gezet. December is een te rare maand om zoiets af te spreken, dus die sla ik over. En met mijn vriendje ga ik ook vaker wat leuks doen.

2010 wordt vast een leuk jaar.

25 weken and counting

Ze is nu 25 weken zwanger en het groeit gestaag.

Krista.

Ze hebben op de echo gezien dat het een meisje kan zijn.  En stiekum onderweg lijkt het ook eerder te gaan komen. Week 10 staat er nu als verwachte datum.

Er zijn al drie bedjes; 1 thuis, 1 bij zijn ouders en er zou er 1 bij ons kunnen komen te staan. Dat is handig voor als ze op visite komen en de kleine wil slapen.

Ze kopen ook al kleding in maat 50 dus dat is vooruitkijken ten top. Hun kamer staat letterlijk vol, dus ik kan me niet voorstellen dat ze daar nog kunnen slapen. Als je naar binnen kijkt dan kun je er niet eens meer lopen. Denk dat de katten er nog wel wonen, maar verder..

We wensen ze alle geluk.

f**cked

Net gebeld met de Belastingdienst. We zijn f*cked.

De toeslagen van volgend jaar zijn verrekend om het saldo te dekken. Zuiver geval van jammer.

Het Bureau dat mij moet helpen in mijn schuldhulpverlening helpt mij inderdaad,.. naar de haaien.

Volgens jaar valt er al een toeslag weg omdat mijn laatste dochter 18 wordt. Scheelt 84 euro per maand en dat kan ik nu net dekken met het budget dat we hebben. Nu hebben ze nog even 222 euro onder me vandaan gesloopt. Dat compenseer ik never nooit.

Ik ga maar eens kijken of ik op mijn knieën bij de belastingdienst nog wat kan versieren. Ik weet dat de kans min 10 is, maar je weet maar nooit.

Wish me luck

gloeiende gloeiende

Ik word er helemaal gestoord van. Ik heb een betalingsregeling, waardeloze regeling maar toch, … een regeling. Daarin hebben we afgesproken dat ik geld beschikbaar stel door al mijn inkomsten over te laten maken aan een bureau voor schuldhulpverlening. Dat bureau verzorgt dan mijn betalingen: vaste lasten, variabele lasten, betalingsregelingen, weekgeld.

Ik zorg dat er geld die kant op gaat. Iets meer dan het totaal bedrag dat nodig is. Dat bureau moet dan alleen de betalingen doen.

En dat hebben ze vorige maand niet gedaan !!! Je las het al eerder, er was iets vreemds aan de hand. We hebben daar over gesproken en kort en goed ben ik gewoon de sjaak zoals je dat kunt noemen. De extra kosten die er nu voor waterlevering werden berekend moet ik maar gewoon betalen. Zoals al die extra kosten die inmiddels toch richting de 2000 euro gaan lopen.

Inmiddels is duidelijk dat de betalingsregeling met de gemeentebelasting en met de rijksbelasting ook niet goed is uitgevoerd (lees: niet is betaald). Einde betalingsregeling, volledig saldo per direct opvraagbaar. Extra kosten worden in rekening gebracht.

Zo kom ik er nooit. Ik geef het maar op. Laat maar voorkomen. Ik ben er zat van. Dit kan ik zelf toch niet winnen?

Het bureau kan het de komende vier dagen nog regelen en anders ben ik zwaar de sjaak. Doe er nog maar een schepje bovenop joh. Kan er ook wel bij.

See if I care

on her own

Tig keer heen en weer van de ene winkel naar de andere. Een plantje, een palm, een kastje. Overal en nergens zijn we geweest. Maar het resultaat mag er zijn.

Met een koelkast, een vriezer, een ladenblokje en een werkblad van 140 bij 65 cm  hebben we een keukenblok gemaakt. Daarop een grill/magnetron (1000/800W) en een kookplaat met 4 pitten, een waterkoker en een Spongebob tostimaker.

De TV is wel heel groot (beeldbuis),  dus ik verwacht dat die over enige tijd vervangen wordt door een LCD. De DVD speler en de WII staan er al, de geluidsinstallatie wordt geïnstalleerd. Het internet is aan geregeld en de laptop speelt muziek.

Tijdens het verhuizen hebben wij klimplantjes opgehangen en een lichtsliert met engeltjes. We hebben geprobeerd om stroom naar boven bij de hoogslaper te brengen. Maar het aansluitpunt dat ik had meegenomen was natuurlijk weer te moeilijk. Daar slapen we nog een nachtje over.

De stationsklok hangt en morgen hangt de brandmelder.

Mijn meisje woont op kamers..

R.I.P. Kirby

Hij is dood. Vrijdagavond heeft hij de geest gegeven.
Kirby de cavia.
Hij is 4 jaar oud geworden.

Mijn meisje is daar flink stuk van. Dode dingen vind ze moeilijk. Diertjes die overlijden nog veel mee. En helaas heeft Kirby nogal wat tijd genomen om te overlijden. Stuiptrekkend ging hij door de avond.

De ervaring leert ons dat dan niks meer helpt. Op zo’n moment is de cavia op z’n eind.

En dat is dus uiteindelijk gebeurt. Hij zal begraven worden in onze tuin. Bij de andere huisdieren van de afgelopen tijd. Er liggen parkieten, agapornissen, een konijn en een cavia.

Dank voor de vriendschap en liefde.

Vaarwel Kirby..

OV: the big adventure

Mijn oudste dochter had kaartjes voor Muse. Het concert is in Rotterdam Ahoy en ze gaan met het OV. In het voorprogramma speelt Biffy Clyro en dat klinkt heel prima. So far so good.

Als alles gaat zoals het gaat dan kunnen ze tot Zwolle komen met de laatste trein. Maar ook zij heeft een issue met karma puntjes. Ze komen tot Amersfoort en zullen daar stranden. Drie concertgangers zonder vervoer.

Ik krijg het bericht en ga op zoek naar een oplossing. Een jeugdherberg, hostel of andere goedkope overnachtingsmogelijkheid voor drie. Eerst in Utrecht omdat ze daar eerst langskomen en dan Amersfoort.

Utrecht is snel gebeld en snel duidelijk. Niet te doen. Dan maar in Amersfoort zoeken. De wereld rondgebeld, bijna plek  in een hostel maar dan blijkt het toch maar voor twee te kunnen.

Het plan verandert, via de telefoon wordt me verzocht uit te zoeken wat een taxirit mag kosten. Ze rekenen dan heen en terug omdat ze niet verwachten een retourrit te krijgen. De kilometerprijs is rond 2 euro dus reken maar uit. Een klein 80 kilometer is het zeker dus 160x2 is ruim 300 euro.

Met een flinke onderhandeling kom ik uit op 150 euro. Verder afdingen heeft geen zin, zo slim ben ik dan ook nog wel. Ik meld het door aan de concertgangers en ze gaan accoord. Best een klauw met geld maar stranden in Amersfoort is ook niet alles.

Je zou daar in een kroeg kunnen gaan hangen, broodje iets eten en wachten op de eerste trein. Maar gezien het gezelschap zie ik dat niet gebeuren. Taxi it is.

We spreken af met de taxicentrale en vanaf dan loopt het goed. Eindelijk. Ze verdient het. Ik hoop dat ze het leuke van de dag weet te behouden.

Verhuizing

Het is nu echt zover; mijn oudste heeft een kamer.

Via een collega kan ze zijn kamer overnemen. Vandaag zijn we gaan kijken en ze mag het overnemen. Hij neemt contact op met de verhuurder en dan kan ze tekenen.

Het regelen is begonnen. Een koelkast tafelmodel en wij hebben wel een vriezer. Een combi grill magnetron bij de Aldi en de waterkoker heeft ze al. Borden en bestek en dat soort spul is er wel. Een bankstel en een salontafel moet er nog bij.

Er zit een vaste hoogslaper in en ze heeft een 2-persoons matras. Een roomdivider is handig en een tv-kast,.. zal ik die kopen of toch maar die eiken hoekkast meenemen.

Haar hoofd loopt over. Volgend weekend kan ze nog niet verhuizen maar het liefst zet ze er nu al stapsgewijs spullen in.

We gaan eerst maar eens rondkijken voor wat spulletjes en wachten op het verlossende telefoontje dat ze kan gaan tekenen.

Hulpverleners aan het blok

Je vraagt om hulp bij je bedrijfsmaatschappelijk werker. Die verwijst naar een bureau ‘waar ze goede ervaringen mee hebben’.

Nou, ik niet.

Schuldhulpverlening betekent in mijn ogen hulp om zo snel mogelijk van je schulden af te komen. Overleg, aanbod, kijken naar mogelijkheden, pingelen. Hier werd een brief verstuurd aan alle betrokkenen om een opgave te doen. Na 5 maanden werd een voorstel verstuurd. Dat voorstel kwam na een maand of 4 afgekeurd terug.  Shit.

Midden in de chaos rond het overlijden van mijn vader hebben we de bmw nog eens gevraagd om hulp vanuit een sociaal fonds. Of ze de schuld van de weigeraar wilde overnemen zodat ik aan het fonds kon terugbetalen.

Dat was niet mogelijk omdat ik niet was ondergebracht bij het bureau waarmee het fonds een samenwerkingsverband had. Come again?!? Je raad me aan om naar bureau A te gaan maar dat is niet het juiste bureau. En bovendien raadt de bmw me dan aan om over te stappen naar die ander. Midden in de onderhandelingen. Met eisers die een goederen en loonbeslag op de plank hebben liggen.

We doen een vijf jaars voorstel voor 100% aflossing. Klinkklare onzin in schuldhulpverleningsland, maar je moet wat. Iedereen gaat accoord. Dus we denken rust te hebben.

En nu zit ik alweer achter de computer. Al maanden kloppen de betalingen niet, vaste lasten betalingen. En de aflossingsbetalingen gaan geheel buiten deze tussenrekening om. Die zie ik helemaal niet. De inkomsten die naar de schuldhulpverleningsrekening gaan niet, de betalingen die daar vandaan gaan ook niet. Zomaar ineens gaat er vanalles mis.

Ik mis inkomsten, 573 euro van de belastingdienst en een deel van mijn loon.
Een deel van de inkomsten zou doorgeboekt worden naar bemiddeling, en van de voortgang op bemiddeling zou ik een maandelijks overzicht krijgen.

Ik mis vaste uitgaven. Wel huur, mobielen, internet doorbetaald maar geen energie, water, verzekeringen, televisie totaal ongeveer 475 dat ik plots aan schuld heb. Het waterbedrijf heeft me al een brief gestuurd met 13 euro extra kosten. De ziektekostenverzekering wil mijn medeverzekerden uit de verzekering zetten en bij mijn werkgever voor mij 40 euro extra incasseren via beslaglegging.
Ik zie extra aflossingen voor de twee eisers die buiten de regeling zijn gehouden maar niet voor de belasting totaal 66.
Ik zie het inkomensbeheer plotseling 5 euro exclusief btw duurder worden terwijl ik me steeds minder beheerd voel.

Al in het begin zijn ze me geld gaan kosten toen om de haverklap mijn mobielen werden afgesloten (iedere keer heraansluitkosten), mijn internet steeds wegens wanbetaling werd afgesloten (heraansluitkosten). Mijn energienota werd keer op keer verhoogd met kosten. Zaken die voor zouden komen bij de rechter werden niet nagebeld met het verzoek om coulance. Dat voorkomen kostte me ruim 600 extra. Heraansluitingen en boete al wel rond 150 tot 200 euro extra kosten. Per maand 60 euro beheerskosten is nu na 15 maanden ook 900 euro. Kleine 2000 euro waarmee ik meer had kunnen aflossen.

Ik ben er meer dan zat van. Maar het bureau zal wel denken, ze kunnen toch nergens anders heen. Het contract met de eisers is gemaakt onder het voorbehoud dat bemiddeling via hen loopt. Vijf volle jaren lang.

Dit hou ik zo niet vol, dat weet ik wel. Op zeer korte termijn ga ik die dame maar eens de huid volpraten en eens zien of we een keer een werkende afspraak kunnen maken. Dit kan zo niet langer.

Herfst

Een rustige zondagmorgen. Wandelen met de hond.

Het sneeuwt bladeren deze herfst. Herfst in november. In mijn geheugen vallen de bladeren al eerder, maar dat zal de leeftijd zijn. Er zijn nog veel bomen met bladeren. Maar de wind maakt daar snel een eind aan. Aan alle kanten fladderen de bladeren.

Voor ouders met kinderen een paradijs. Her en der verspreid zie je kinderen zoeken naar dat ene blaadje voor het kunstwerk. Net iets roder of geler of groter. Dat ene blaadjes dat ze nu niet in handen hebben. Dat blaadje dat het hoofdonderwerp van het nieuwste kunststuk moet zijn.

De weinige bladeren die door die zo strenge keuring heenkomen worden zorgvuldig in kranten gepakt. Alsof het bladgoud is gaat het in de tas. Dezelfde kinderen die een meter verderop als een wervelwind door de straat gaan, lopen hier als op porselein door het gras. Grappig om de ouders eerst enthousiast te zien zijn. Op het rondje straks terug naar huis zal ik zeker zien hoeveel geduld deze ouder heeft.

Uit ervaring weet ik dat de bladeren straks thuis een vreselijk onhandige plek zullen moeten innemen. In een stapel kranten te drogen gelegd, met daarboven op een boek of wat om het geheel plat te drukken. Als het helemaal goed droog is na een paar dagen (en waag het als ouder niet om het te verplaatsen naar een handiger plekje!), dan komt het echte werk.

Een groot vel karton en kleuterlijm komen er aan te pas. De jonge kunstenaar zal met de bladeren schuiven en schuiven tot je er als ouder helemaal klaar mee bent. Toch blijf je stimuleren, motiveren en al die andere –eren om het creatieve in het kind boven te houden. Gedurende de rest van zijn of haar leven zal het je daar onbewust dankbaar voor zijn. Het is ook alleen die gedachten die je ervan weerhoud om het zooitje bladeren willekeurig neer te laten komen na het omhoog te hebben gegooid. Om het vervolgens zoals het door de natuur is bepaald vast te plakken op het karton.

Het bijzondere is dat als het kunstwerkje uiteindelijk is gemaakt, het kind zelf binnen het uur de belangstelling voor het werkje zelf helemaal kwijt is. Je hangt het als ouder in het zicht op en uit je bewondering een paar maal. In het begin is het kind dan weer even aapjetrots maar al snel is ook dat niet belangrijk meer.

Dan verhuis je het werkje naar een doos of map herinneringen. Later, veel later zal je het nog eens tegenkomen. En samen met het inmiddels volwassen kind zal je beslissen wat er mee mag gebeuren.

Op mijn ronde terug naar huis is duidelijk te zien hoeveel geduld de ouders hebben. Ze hebben het kind al een meter of wat verderop gekregen maar staan nu samen te beslissen wat te doen. Of eigenlijk wil de ene ouder weg en de andere ouder heeft nog wel wat tijd. Zo herkenbaar.

Quira besluit nog maar een stuk boomstam mee te nemen voor thuis en samen wandelen we naar huis toe. Naar warme thee en een warme mand.