Nogmaals een bericht van de zeer gewaardeerde schrijvende kennis
Over een paar weken begint de lente echt. Hormonen krijgen de hele natuur in hun greep. Leeuwerikjes, bijtjes en wat er verder ook leeft, proberen zich krampachtig voor te doen als de meest geschikte kandidaat partner in de wijde omtrek. Hoewel de uitingsvorm verschillend is per soort, is de vertaling van al het baltsgedrag altijd grofweg “ik ben de grootste, de mooiste en de dikste”.
Balts gedrag is bij mensen niet seizoensgebonden. Anders gezegd we zijn altijd onderworpen aan hormonen. Zoals een wijs iemand ooit zei: “jongetjes zijn jongetjes, en meisjes zijn meisjes, zeker als je ze bij elkaar zet.”. In mijn werkomgeving is dat mooi te zien. Zelfs enigszins gestrest, maar dat zijn vaak de beste voorbeelden. Gestrest omdat het minimaal vijf op één is. Vijf jongetjes op hooguit één meisje. Een meisje hoeft niet erg mooi, erg aardig of op een andere manier erg opvallend te zijn om balts gedrag te triggeren bij, in ieder geval enkele van, de mannelijke collega´s. Twee x chromosomen zijn ruim voldoende.
Balts gedrag heb je in verschillende stadia. Jongetje ziet meisje voor het eerst. Je hoort de initiële scan zowat starten met eenzelfde soort zoemtoon als een kopieer apparaat of scanner. <scan> haar, gezicht, borsten, middel, bekken, benen <scan gepauzeerd> en voor de zekerheid weer terug. </scan>. Soms hoor je ook een soort van <bzz><klik><bzz><klik><bzz> alsof de scan blijft haken. Dat is een gedeelte van de gescande, waar de scanner extra interesse voor heeft. Die hele eerste scan draait inderdaad puur op uiterlijk Karakter is nog onbelangrijk.
Geen flauw idee of vrouwen het ook doen, maar mannen hebben de neiging om de uitkomsten van de initiële scan te vergelijken. Zal wel, want waar praten vrouwen anders zo lang over als ze, groepsgewijs, “naar het toilet gaan” in de kroeg. Het taalgebruik tijdens de evaluatie is afhankelijk van de cultuur. Toen ik nog bij slagers in de buurt was, werden de technische delen openlijk, met naam, toenaam en een verbijsterend aantal bijnamen, vergeleken met gemeenschappelijk bekende dames, en de norm maten in centimeters. Borsten: 95; middel: 80; heupen: 90; lengte:175; IQ: niet interessant. Bij mijn huidige werkgever is het taalgebruik amper minder specifiek, en inhoudelijk hetzelfde. Ook mannen in een relatie evalueren, en dus scanden, mee. In ieder geval als de eigen partner niet in de buurt is. Ergens verbazend is het dat het taalgebruik niet gerelateerd is aan leeftijd, of aan al of niet in relatie. De schijnbare leeftijd tijdens evaluaties is altijd dezelfde. Zestien. Hooguit.
Daarna wordt het onderwerp van de scan nog enige tijd verholen geobserveerd om het gedrag te beoordelen. Stadium twee. Als de beoordeelde doorheeft dat er op haar gelet wordt, zie je dat. Buik in borsten vooruit, kijk mij eens, ik doe op een charmante manier of ik echt niet door heb dat ik geobserveerd wordt, en dit zijn mijn sterke punten. Ik neem zonder meer aan dat vrouwen eenzelfde soort scan uitvoeren bij mannen die ze voor het eerst zien en dat mannen ook, buik in borst vooruit, zich laten bekijken. Voor zover ik heb kunnen waarnemen wordt de “ik word gescanned” houding ook vaak aangenomen als de gescande amper belangstelling heeft bij latere stadia van het balts gedrag. Misschien willen mensen gewoon graag gezien worden als een aantrekkelijke partner in spe. De vragen na de scan op gedrag zijn: kan ik hier wat mee, wil ik er wat mee en, eventueel, is er een reële kans. Er zijn genoeg mensen die zelfs een gokje willen wagen op een te hopeloze mogelijkheid waar ze in de praktijk weinig mee kunnen en eigenlijk ook niets mee willen. Wat te hopeloos is, is een definitie kwestie.
Het volgende stadium is de toenadering. Bij ons betekend dat eigenlijk altijd dat het jongetje naar het meisje toegaat met een min of meer doorzichtig excuus. De voor toenaderaar en toegenaderde leukste uitkomst, in eerste instantie in ieder geval, is natuurlijk een afspraakje. Hooguit interessant voor de waarnemer. Minder leuk om te zien is een toenaderings poging die tactisch wordt afgewimpeld. Zielig is het als de toenaderaar niet doorheeft dat hij of zij afgewezen is. Zeker als het herhaaldelijk gebeurd. Plaatsvervangende schaamte bij de toeschouwer. De laatste mogelijke uitkomst is voor de toeschouwer, op een semi perverse manier, het leukst. Soms zie je, met een soort van, eventueel door voorkennis verkregen, welhaast perverse voorpret, een toenaderings poging die je zelf als zwaar kansloos inschaalt, inderdaad op de verwachtte en gehoopte manier aflopen. De toenaderaar wordt afgeschoten en druipt af. Going down in flames.
Hormonen: bron van angst, vreugde, teleurstelling en of kijkplezier, afhankelijk van uitkomst en de rol die je op dat moment hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten