donderdag 28 januari 2010

upz en downz

Een up is leuk. Een moment in de tijd waarin iets lijkt te gaan zoals je had gewenst.

Een down is jammer. Zeker als het eerst zo rooskleurig lijkt en dan als een pudding instort.

Een beoordeling die boven norm wordt gegeven met leuke punten daarin. Het financiĆ«le gevolg hiervan is weer niet zo interessant als het zou kunnen zijn. Het gaat als gaatjesvuller dienen en dat is jammer. 

De tijdelijke verdiensten lopen redelijk, we gaan een weekendje weg samen. Leuk om weer eens samen te zijn, als was het jaren leuk om met een boel te zijn. Dit zal in bijna 21 jaar de eerste keer weer zijn dat we met z’n tweetjes zijn als we de hond niet meerekenen.

Mijn zwangere dochter lijkt er veel voor te doen om het tot een goed begin te brengen. Zwangerschapsgym, bijeenkomsten voor tienermoeders, boeken. Ze lijkt zich te informeren. Daarnaast is ze de volle dracht zo misselijk dat er bij tijden niet veel inblijft. De zoveelste echo is gemaakt en lijkt toch aanleiding voor zorgen. De verloskundige wil hem in ieder geval volgende week nogmaals doen.

Het matrasje is gekocht en al wil ze het zelf betalen; ze hebben er het geld niet voor.. Net als dat ze de nieuwe ID-kaart die er moest komen niet konden betalen. En de foto’s die daar op moeten. Alles bij elkaar zijn we voor december en januari nu 225 euro verder, ik reken er niet op dat dat terugkomt.

Telfort verkloot al maanden mijn betalingen. Ze komen wel binnen, maar dan gaan ze ergens een afslag verkeerd om vervolgens na tig klachten weer boven te komen drijven. Kost klauwen tijd en energie, en die wil ik steeds vergoed zien. De kosten die ik meetbaar maak dan tenminste, dus dat wat op mijn nota te vinden is. Dat gebeurt uiteindelijk dan wel, al kost het wat mailtjes.

Mijn oudste lijkt weer gelukkig. Haar vriendje lijkt leuk en ook een eerst huisbezoek is beide partijen bevallen. Hij zorgt voor haar en zij geniet. Eindelijk. Het is haar gegund.

Mijn jongste genoot volop. Wij gaan een weekendje weg. Ze heeft met haar vriendin uit Delfzijl afgesproken dat weekend en de dames hebben het huis voor zichzelf. Ze gaan naar de open dag van de school waar ze heen wil en gaan samen koken enzo. Volgende maand gaat ze naar een concert en in april naar de Fantasy Fair. Dat gaat ze dan met een andere vriendin doen, uit Alkmaar. Maar daar gaat nu iets mis. Die lijkt borstkanker te hebben. Poef, de wereld komt wel snel op je af dan.

Ik meld dan heel verantwoord dat het het begin is van een moeizame weg voor haar vriendin. Niet het begin van het einde zoals het voelt. Het bewijs daarvan zit bijna dagelijks naast mij. Voor mijn dochter best moeizaam om het positief te zien, maar als ze haar vriendin wil steunen, zal dat toch de weg zijn…

We gaan eerst maar eens een weekendje weg. Genieten van de kou in het westen en elkaar :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten