En wij keren terug. Na een week met het gezin naar America zijn we vandaag weer thuis aangekomen. De eerste openbaring was de bungalow. Ik kwam tot het besef dat ons eigen huis helemaal zo klein niet is. Het was inderdaad geen luxe bungalow voor deze ‘er even helemaal tussenuit’ vakantie met het hele gezin. Geen Senseo, geen vaatwasser, geen oven, geen dvd speler of geluidsinstallatie in welke vorm dan ook. Gewoon een TV met crappy beeld en een minimaal aanbod aan zenders (veelal Duitstalig).
In de omgeving zou het fijn wandelen zijn in de bossen, maar dat is toch wat verder dan verwacht. Halverwege onze eerste bos-poging geeft onze hond duidelijk aan welke kant ze op wil (huis). De onrijpe dennenappels vallen je regelmatig aan en ook de muggen lusten wel een drupje van over de rivieren. Een eekhoorn wandelt voorzichtig onze kant op om vervolgens zonder ook maar enige aanleiding heftig geschrokken een boom in te sprinten. Via een aantal aangrenzende bomen verdwijnt ze al snel uit het zicht, de hond verbijsterd achterlatend.
Met de fiets hadden we het al snel gevonden. De dorpen Horst, Sevenum, Meterik, America lagen onder handbereik. Gekende winkels als Jumbo, Spar en Lidl komen weer binnen handbereik. Toch ligt er in de winkels naast het reguliere aanbod nog de wereld aan regionaal aanbod. Ik kan mijn gezin niet overtuigen van het genot van zuurvlees. Zelf bosbessen plukken vinden ze ook al niet leuk. Het is maar goed dat er ook ‘gewoon’ eten voor handen is.
De eerste dag kwamen we volledig suf gewiegd aan op het park. De eerste maaltijd zou een simpele zijn. In de plaatselijke snackbar werd een combinatiemenu besteld. Frites met frikandel. Het is waarschijnlijk lang geleden dat die frites daar gekeurd zijn. Wat we kregen leek in ieder geval nergens meer op. Het vaste voornemen was om de rest van de week in die snackbar niets meer op te halen.
De beperkte ruimte eist al snel zijn tol. De kidz vliegen elkaar te pas en te onpas in de haren. Er gaan wilde kreten over en weer. Tegen beter weten in probeer ik nog hier en daar een woord te smoren maar die snelheid heb ik niet meer. Ze zeggen dat kidz die kort op elkaar geboren zijn uiteindelijk prima met elkaar overweg zullen kunnen. Ik wacht dus geduldig af.
Reizen met het openbaar vervoer heen en terug blijft een uitdaging. Een uur of 6 totaal OV om daar te komen is niks. Op de terugreis beginnen we bijv. om 10.00 uur te reizen en verwachten dan om 16.00 uur aan te komen. En dan hebben we al een alternatieve, sneller dan geadviseerde route gevonden.
Bepakt en bezakt stappen we van belbus in dubbeldektrein om vervolgens nog maar eens een keer of 2 over te stappen. Tussendoor proberen we via Hotspots een route te bepalen.
Het zou stormen, hevig regenen en afkoelen had de weerman gezegd. En aldus zaten we met 23 graden vanuit de trein naar buiten te kijken waar het weliswaar dreigend leek, maar niks niet drupte.
Totdat we op het station aankwamen. Het was alsof alle regen in één keer naar beneden viel. Gelukkig konden we overdekt afwachten tot de bui overgedreven was.
Vanavond kijken we in onze luxe eigen woning op grootbeeld naar een film. De afwas gaat weer ouderwets in de vaatwasser.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten