Mijn moeder

we hadden een afspraak bij de longarts omdat haar zuurstof gehalte was opgehoogd van 1 naar 2. Zonder dat ze gezien was, gewoon zomaar via de telefoon. Tijdens het consult alle klachten maar eens op tafel gezet en het leek goed om een milde plastablet voor te schrijven. Hierdoor zou haar opgezette, stekende benen maar ook haar moeite met ademen kunnen opknappen. Iedere ochtend 1 tablet en dat zou beter mogen worden.

Een paar dagen later bel ik haar om te vragen hoe het gaat. Ook omdat ze maar voor 14 dagen heeft gekregen omdat we eerst moeten kijken of ze niet maf reageert op de stoffen die ze erbij krijgt. Ze geeft aan nog meer dan genoeg te hebben, ze neemt er immers maar een halve van per dag.

Zucht.

Ik leg haar uit dat de sticker op de verpakking en mijn aantekening op de kalender (1 hele per dag bij het ontbijt) toch niet anders uit te leggen vallen.

Ze geeft op donderdag aan dat ze zaterdag een andere kraan krijgt op haar ‘wandelfles’. Verward vraag ik hoe ze dan nu naar beneden gaat om buiten te zitten of te eten of zo. Dat doet ze nu dus danwel niet danwel (met het eten) zonder zuurstof.

Ik heb hele onvriendelijke woorden in gedachten, maar besluit te bellen met de evv-er aldaar. De dagverantwoordelijke kan me geen zinnige reactie geven (ja,.. ze hadden niet meer, dus vroegen we mevrouw of het met spoed moest of dat het kon wachten tot zaterdag). Mijn aantekening op de voorkant van het dossier dat medisch handelen met mij overlegd moet worden tenzij het levensreddend is heeft dus geen nut gehad. Ik confronteer haar en later de evv-er in de nachtdienst met een scenario dat mijn moeder zonder zuurstof naar beneden gaat en daar het loodje legt… Dat vinden beiden geen leuk beeld, maar het maakt wel duidelijk hoe onzinnig die vraag aan mijn moeder was.

Dan hoor ik ook dat de zuurstofflessen nog steeds bij haar op de kamer staan. We hadden afgesproken dat daar een andere plek (het zuurstofhok) voor gezocht zou worden. Dat daar nu de schoonmaakwagentjes staan zal me worst zijn. Hier gaan we het nog eens heel goed over hebben. Die flessen moeten daar weg.

Maandag ga ik daar weer heen. Kijken hoe het nu is met de bloedwaarden en haar lijf. Maar ook om het overleg met het huis nog eens aan te gaan.

Zo blijf je leuk bezig.