Dinsdag gaan we op de fiets op weg naar Hilvarenbeek. Via Baarschot en Diessen is het een vrij simpele weg zo op de kaart. Een kilometertje of 8 en dan zijn we er.
Het is min meer dan 8 als we op de fiets stappen. Gelukkig geen sneeuw of andere ellende maar de kou op zich is al voldoende. Bovendien waait het flink en natuurlijk is dat tegenwind. Zoekend op met sneeuw en modder bedekte fietspaden en wegen vervolgen we onze weg.
Na wat een eeuwigheid lijkt fietsen we Hilvarenbeek binnen. Al snel spotten we een Aldi, maar we vervolgen onze weg naar een C1000. Met veel geslinger en ware doodsverachting do0r de vele sneeuw op de wegen komen we ook daar uiteindelijk aan. Binnen is het warm en we zoeken onze weg door de stellingen. Drinken halen we op het park zelf dus het gaat voornamelijk om lekkere dingen en avondeten.
Gisteren hebben we in de snackbar wat opgehaald en dat hoeven we voorlopig niet nog een keer. Je kunt een heel menu bestellen en dat dan thuis laten bezorgen. Soort van uit eten maar dan zonder de uit. Liever maken we ons eigen eten, dus we zoeken en laden in.
In de loop van de jaren hebben we een ruime ervaring in wat er allemaal achter op een fiets kan. Ook onze inpakvaardigheden zijn ruim op orde.
Met een flink volle klapkrat achterop fiets 1 gaan we terug richting de Aldi. Daar halen we afbakbroodjes in veel soorten en vis. Een flinke boodschappentas (zo’n beter voor het milieu variant waar je een halve winkel in kwijt kunt) gaat achterop fiets 2. Nadat we de krat met een spin muurvast hebben gezet omdat de snelbinders niet passen, gaan we op weg naar huis.
We weten nu beter hoe we moeten rijden, dus we kleppen er wat op los. Veel onderwerpen verder rijden we Middelbeers binnen…. Middelbeers ?! Da’s niet geheel volgens verwachting.
Bij de plaatselijke snackbar die we na nog een stukje verder doorrijden vinden, vragen we na. We moet een stukje terug tot we een geheel in Kerstsfeer getooid huis zien aan de rechterkant. Daar moeten we dan links de Toekomstweg in (what’s in a name) en dan alsmaar rechtuit. Dan rijden we zo tegen ons park aan.
Op de kaart in rood de weg heen, in blauw de verkeerde weg terug en in geel de uiteindelijke weg naar het park.
Als we veel later dan verwacht uiteindelijk in het huisje aankomen voelt het alsof veel delen niet meer verbonden zijn. Uitstekende onderdelen als tenen en oren zijn lijkt het wel afgevallen. Tot de kamertemperatuur inslaat en dan voelen we de onderdelen weer, pijnlijk aanwezig.
Gelukkig kunnen we via sauna, bad en zonnebank de temperatuur wel weer in orde krijgen, maar leuk is anders. Zo kom je trouwens ook lekker van langdurende verkoudheid af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten