Feest

Vandaag wordt mijn partner 50. En als verrassing hebben de kidz en ik afgesproken dat ze naar ons toekomen. Lang weekend logeren. Soort van survival gezien de omstandigheden hier. Gelukkig nemen ze de bakplaat mee zodat we weer wat kunnen bakken. Dat ophaalvoer is best lekker, maar een normaal stukje vlees zou ook welkom zijn. Voor het geld hoef je het hier niet te laten; 5 euro per maaltijd is niet heel veel.

Toen ze vanmorgen heel vroeg bij de ticketmachine van de NS stonden, gaf die aan dat de pinpas geblokkeerd was. Dus op naar de pinautomaat. En, slik, weg was de pas; ingenomen door de automaat.
Paniek ten top, wat nu. Dus mij wakker bellen. Weg verrassing, want nu wil mijn partner weten waar de brand is. En zo snel kan ik geen smoes bedenken.

Dus kijken of mijn baas al aan het werk is, èn of hij me een plezier wil doen om het voor te schieten. En gelukkig is hij er en wil hij voorschieten. Kunnen ze in ieder geval onderweg. Meneer H.L. te G.; mijn dank grenst aan hondsdolheid.

Navraag bij de bank later op de dag leert dat ze hebben gezien dat de pas is gebruik op een automaat waar skimming heeft plaatsgevonden. Er is toen een blokkade op deze pas gezet en tegelijk een nieuwe pas aangevraagd. Daar hadden ze over moeten bellen, maar hebben dat niet gedaan.

Dan gaan ze onderweg en tegen het middaguur zijn ze hier. We tonen wat we hebben gedaan, gevonden en nog moeten. We vieren een beetje de verjaardag en gaan dan op weg naar oma. Even kijken hoe die tegenwoordig in haar vel zit.

Dat velletje trekt aan. Ze is overduidelijk op haar plek en vermaakt zich prima. Druk met haar sociale contacten, de activiteiten en het mooie weer. Ze gaat twee maal in de week naar de kapper en haar haar zit netjes in een krul. Ze is eindelijk uit de huispak-broeken en dat scheelt enorm.

En dan belt de dame van het CIZ. Na uitvoerig beraad, een gesprek met jou en mij, overleg met de huisarts heeft ze een langdurig verblijf indicatie afgegeven.

Dus dubbel feest. En dat hebben we gourmettend gevierd.